Pora na czytelnicze podsumowanie roku.
2020 wywiadowczo zaowocował nowymi formami, przez Sami Wiecie Co. Mniej mojej „kawy z pisarzem”, niewiele klasycznych spotkań autorskich, ale za to prawie czterdzieści spotkań online i chociaż nie byłam do tej formy początkowo przekonana, to najważniejsze, że mogę rozmawiać 🙂
Moim największym sukcesem i nieskrywaną dumą jest stała współpraca z Nową Fantastyką, gdzie ukazały się moje wywiady z Trudi Canavan, Jakubem Małeckim i Rochem Urbaniakiem, a poza tym kilka recenzji.
Udało mi się poszerzyć tematykę wywiadów, do tej pory rozmawiałam głównie z pisarzami, teraz współtworzę cykl wywiadów „W obiektywie”, gdzie o fotografii rozmawiam z Magdaleną Bednarek, rozmawiałam też m.in. z stand-uperem Jakubem Poczętym, pionierem brazylijskiego jiu-jitsu w Polsce Maciejem „Lobo” Linke, czy twórcą systemu RPG Martinem Pawełczykiem. Jak zwykle każda rozmowa, również podczas procesu przygotowań, jak i refleksje, które przychodzą po niej, wiele mi mówi o mnie samej, uczę się od swoich rozmówców i jest to niezmiennie budujące doświadczenie . Dziękuję za każdą wymianę myśli.
Założyłam też fanpage https://www.facebook.com/AgnieszkaWlokaPomiedzyStronami gdzie jest już Was ponad 300 i myślę, że tworzy się naprawdę cudowna społeczność. Dziękuję, że jesteście, to dla mnie ważne 🙂
W tym roku też utwierdziłam się w tym, że rozmawianie z interesującymi ludźmi to jest dokładnie to, co chcę robić. Odnalezienie swojej pasji i możliwość jej realizacji, rozwijanie się w tym kierunku, próbowanie nowych rzeczy, nieustanna nauka, by być lepszą, to bezcenny skarb. Poczucie, że to co robię, jest dokładnie tym, co robić powinnam. Tak, czasami mi się zwyczajnie po ludzku nie chce, czasami śpię za mało, czasami wątpię, czasami się boję, ale idę 😉
Tyle wywiadowczo, a teraz czytelniczo. Nie mam pojęcia ile książek przeczytałam, szacuję, że kilkadziesiąt, natomiast grubo ponad setkę przesłuchałam. I właśnie Storytel jest moim czytelniczym odkryciem 2020. Wiem, że szelest kartek, wiem, że ciężar książki ma swój niezaprzeczalny urok, ale audiobook, jeśli jeszcze ma dobrego lektora to prawdziwa uczta. Długie spacery i książka w słuchawkach 🙂
Udało mi się nadrobić trochę klasyki: „Kroniki Amberu” Rogera Zelaznego, „Koniec dziecinstwa” Arthura C.Clarke, „365′ Fahrenheita” Ray’a Bradbury’ego, „Niewidzialny człowiek” G.Wellsa, „Rozgwiazda” Petera Wattsa, czy „Wielki Gatsby” F.S.Fitzgeralda, poza tym Jack Ketchum, Mario Puzo, Raymond Chandler, John Steinbeck, Truman Capote i poważnie napoczęłam „Opowiadania wszystkie” Kurta Vonneguta.
Oczarowały mnie ogromem wiedzy i informacji książki Jurgena Thorwalda i „Przyszłość ludzkości” Michio Kaku. Trafiłam na interesujące reportaże „Życie na miarę” Marka Rabija, „Z miłości? To współczuję” Agaty Romaniuk i „Jeśli będę miał zły dzień, ktoś dziś umrze” Christiana Unge, nie są to książki łatwe, ale potrzebne i poszerzające horyzonty. Utwierdzam się w swojej miłości do literatury japońskiej – czytałam Yoko Ogawę i Osamu Dazai.
Wpadło też trochę interesujących biografii, odświeżyłam sobie książki Andrzeja Sapkowskiego i Neila Gaimana, dokończyłam cykl „Hyperion” Dana Simmonsa, przesłuchałam serię „Ekspansja” Jamesa A. Corey’a i wróciłam do serii o Harry’m Potterze , ale tym razem w oryginale. Ogromne wrażenie zrobił na mnie „Saturnin” Jakuba Małeckiego, „Wydech” Teda Chianga i proza Jakuba Bielawskiego, zwłaszcza jego „Dunkel”.
Do literatury obyczajowej powoli przekonuje mnie spektakularnie debiutująca w tym roku Izabela Grabda. Miałam przyjemność czytać również kryminały i thrillery, do najlepszych zaliczają się „Zadra” Roberta Małeckiego, „Krok trzeci” Bartosza Szczygielskiego, „Wyrwa” Wojciecha Chmielarza i „Wiosna zaginionych” Anny Kańtoch.
Skoro już o najlepszych mowa to moją najlepszą i najważniejszą książką roku jest „Topiel” Jakuba Ćwieka, miałam przyjemność być jej betaczytaczem i trochę wspierałam przy researchu, więc mam też do niej sentymentalny i osobisty stosunek. Książkę polecałam już wszędzie wielokrotnie i czynię to także teraz. Jeśli jeszcze ktoś nie czytał, to polecam ją z całego serducha.
Patrzę na te przytoczone tytuły i cieszy mnie nie tyle ich mnogość, co różnorodność. W Nowym Roku życzę dużo dobrych książek dla Was, którzy dotarliście do końca tego posta 🙂
pomiedzystronami 