Zygmunt Miłoszewski – „Domofon” – groza wyłania się powoli z pozornie zwyczajnego bloku. Nie wszyscy mieszkańcy są tacy, jak się wydaje. Książka może nie jest bardzo przerażająca, ale tuż po jej przeczytaniu niechętnie poszłabym do piwnicy. Niezła książka, trochę przypomina mi „Święty Wrocław” Łukasza Orbitowskiego.
Stephen King – „Komórka” – dzień jak co dzień, miliony dzwoniących komórek, wraz z głównym bohaterem jesteśmy świadkami szaleństwa jakie ogarnia ludzi po odebraniu tytułowej komórki. Oczywiście jak to u Kinga nie trzeba się bać, że najlepsze było na początku książki, najlepsze dopiero przed nami. Niektóre opisy mogą wydawać się zbyt drastyczne bardziej wrażliwym czytelnikom.
Karin Slaughter – „Moje śliczne” – odrębna, niemająca nic wspólnego z poprzednimi seriami najnowsza książka Slaughter. Liczyłam na mocną akcję i nie zawiodłam się, dzieje się sporo, a szybka akcja przeplata się z brutalnymi scenami. Chwilami wstrząsająca, chwilami troszkę przewidywalna, ale trzymająca poziom. Przeżywamy horror głównej bohaterki i wraz z nią zagłębiamy się w mroczne tajemnice jej bliskich.
W ostatnich czasach rozczytuje się w seriach kryminalnych, były to książki Camilli Lackberg i Tess Gerritsen, czytam je wręcz hurtowo, jedna po drugiej. Kiedy już „wejdę” w jakiś cykl, kiedy poznam bohaterów nie potrafię się z niego wyrwać dopóki nie spotkam ostatniej strony ostatniego tomu.
pomiedzystronami 